Quil Ateara V – zmiennokształtny mieszkający w La Push. Wpoił sobie Claire Young mimo iż to mała dziewczynka, jej ciotka Emily Young często jest przeciwna ich spotkaniom. Przyjaciel Jacoba i Embrego. Członek watahy Jacoba (Czarnej Watahy), wcześniej Sama (Watahy Uley'ów).
Biografia[]
W wczesnym dzieciństwie Quil pasjonował się zwierzętami, a szczególnie wilkami. Quil wieżył że kiedyś się przemieni w wilkołaka. Kiedy się zmienił był oporny, nie chciał dołączyć do watahy, lecz wkońcu się zdecydował. Pradziadkiem Quila był Quil Ateara II, który asystował przy zawieraniu rozejmu z Cullenami. Ojciec chłopca, Quil Ateara IV, zmarł, kiedy Quil był jeszcze mały. Chłopiec wychowywał się więc z matką, Joy, której pomagał jej teść, Quil Ateara III, znany również jako Stary Quil. Był dla małego Quila bardziej jak ojciec niż dziadek. Quil jest jednym z najlepszych przyjaciół Jacoba (wraz z Embrym Call) oraz jego kuzynem w drugiej linii.
Quil dołączył do sfory wilkołaków jako szósty. Od jakiegoś czasu obserwował niepokojące zmiany u swych najbliższych przyjaciół, nie wiedział jednak, czym te zmiany są spowodowane. Ulżyło mu, kiedy dowiedział się prawdy i okazało się, że znów może być razem ze swoimi przyjaciółmi. Przemiana przestała być jednak łatwa i przyjemna, kiedy Quil jako trzeci członek sfory wpoił sobie dziewczynę. W przeciwieństwie do Sama i Jareda, którzy wpoili sobie dziewczęta w podobnym wieku, Quil wpoił sobie małe dziecko. Spowodowało to zamieszanie w sforze i sporo kontrowersji.
Sam fakt licznych wpojeń w sforze nie był jeszcze tak bardzo niepokojący. Zgodnie z legendą wpojenie jest rzadkim zjawiskiem, którego większości wilkołaków nie będzie dane doświadczyć. Pozostali członkowie sfory zaczęli się obawiać, że prędzej czy później kogoś sobie wpoją, więc powinni unikać normalnych związków, aby nie zranić niewinnej osoby tak, jak Sam nieumyślnie skrzywdził Leę. Spekulowali, że tak duża liczba wpojeń może być spowodowana obecnością licznego klanu Cullenów; geny wilkołaków reagowały na ciągłe zagrożenie w postaci wampirów umocnieniem sfory. Oczywiście ta teoria mogłaby być prawdziwa tylko, jeśli pierwsza teoria byłaby uzasadniona - ta, która głosiła, że wpojenie ma na celu przekazanie genów wilkołaków. Teorię tę jednak osłabia przypadek wpojenia Jacoba Blacka.
Największym zmartwieniem był, rzecz jasna, młody wiek Claire, która miała zaledwie dwa latka, kiedy wpoił ją sobie Quil. Choć stare podania wspominały o podobnych sytuacjach, wilkołaki zawsze uważały je za bajki. Gdyby i ta legenda miała okazać się prawdziwa, byłoby to znacznie bardziej przerażające niż wszystkie inne podania, w które do tej pory przyszło im wierzyć. Osobom postronnym związek Quila i Claire musiał się wydać chory i wszyscy w sforze byli tego świadomi. Jednak w istocie nie mogło być nic czystszego i bardziej niewinnego niż uczucie Quila do Claire. Więź, która się między nimi wytworzyła, sprawiała, że nigdy nie wyrządziłby jej najmniejszej krzywdy, czy to fizycznej, czy emocjonalnej. Ponieważ emocje i myśli wilkołaków są wspólne, wszyscy członkowie sfory wiedzieli, jak głęboka jest ta więź, zdawali sobie również sprawę, że jest czysto platoniczna. Byli jednak świadomi, że osoby z zewnątrz nie będą w stanie tego zrozumieć, więc postanowili trzymać to wpojenie w tajemnicy.
Quil mógł być tylko zadowolony z takiego obrotu spraw. Dopóki Claire była bezpieczna i szczęśliwa, nie miał powodów do zmartwień.